Het is eigenlijk best vreemd dat wij als mensen niet zo graag of vaak praten over de dood… Je zou kunnen stellen, dat wanneer je weet dat je geboren bent, je toch ook weet dat je een keer zult komen te overlijden. Praten over de dood is een taboe geworden, eigenlijk is het onderwerp vermijden vooral erg normaal geworden. Maar wat nou, als een persoon in jouw directe omgeving bijvoorbeeld hoort dat hij/zij niet heel lang meer te leven heeft? Praat je er dan nog steeds niet over, of ga je er pas na een tijdje over praten? Hoe zit het nu eigenlijk met het gespreksonderwerp: de dood? In dit artikel lees je meer over het bespreekbaar maken, van dit beladen onderwerp.
Praten over de dood is toch doodnormaal?
Hetgeen wat dit onderwerp zo beladen maakt, zijn alle emoties die erbij komen kijken, wanneer je over de dood spreekt. Het is vreselijk om een geliefde te verliezen, het doet pijn, je moet erom rouwen en het duurt meestal even voor je weer door kunt gaan met de orde van alledag. Wellicht ben je al vaker een dierbare verloren en brengt het spreken over de dood allerlei nare herinneringen bij je naar boven. Hoe dan ook denk je bij het woord ‘dood’ vast aan iemand die jou erg lief was. Wat veel mensen doen, is alles wegstoppen en er niet meer aan willen denken. Maar praten over de dood is juist belangrijk!
Stel dat je hoort, dat je nog een aantal maanden te leven hebt. Natuurlijk wil je de tijd die je hebt, optimaal benutten. Waarschijnlijk wil je veel momenten samen met jouw dierbaren doorbrengen. Vaak durven mensen eigenlijk niet te praten over de dood, wanneer dit allemaal te dichtbij komt. Want wat zeg je eigenlijk, tegen iemand die nog maar weinig tijd op deze wereld over heeft? Je kan er eigenlijk geen goed woord over kwijt, want alles wat je erover zegt of vraagt, zal jullie beiden verdrietig en emotioneel maken.
Acceptatie van gevoelens leidt tot onvoorwaardelijke steun
Het is belangrijk, dat we de emoties en gevoelens die bij dit onderwerp horen, gaan accepteren! Waarom is het zo normaal, dat we door het dolle heen zijn, als er een baby wordt geboren, of als twee mensen uit liefde met elkaar trouwen. Vreugde, blijdschap, het beste voor hebben met de ander. Dat zijn gevoelens en emoties die iedereen mag zien. Maar waarom zou je niet oprecht mogen balen, huilen of verdrietig mogen zijn, wanneer je hoort dat iemand van wie je houdt binnenkort zal komen te overlijden? Positieve en negatieve emoties, zijn beide emoties, alleen van een andere soort.
Door het niet over de naderende dood te hebben, kan er juist een kloof tussen jou en jouw dierbaren ontstaan. Jullie zeggen niet tegen elkaar wat jullie nou echt denken, wat jullie bezighoudt. Terwijl je juist onvoorwaardelijke steun kunt putten, uit een gesprek over hoe naar de hele situatie is. Durf het gesprek aan te gaan, uit je! Mocht het anders uitpakken dan je had gedacht, dan heb je wel gezegd hoe je erover denkt. Er is geen goed of fout, maar bespreek het.
Wat is er eigenlijk zo belangrijk aan het praten over de dood?
Door te praten over de dood, kan je op je sterfbed, juist alles kwijt, wat je nog met mensen zou willen bespreken. Je zou onafgemaakte zaken kunnen afronden, door de gesprekken met jouw dierbaren aan te gaan. Op die manier weet men, wat jouw laatste wensen zijn. Er zal voor iedereen meer duidelijkheid en acceptatie ontstaan, op het moment dat jullie het onderwerp niet langer uit de weg gaan. Door er van tevoren over te praten, zou zelfs het rouwproces bij jouw dierbaren, nadien, verzacht kunnen worden!
- Uitvaart Wim de Bie, de cabaretier en schrijver is overleden - maart 27, 2023
- Uitvaart Piet Paulusma, de weerman is overleden - maart 20, 2022
- Uitvaart Marc de Hond, de theatermaker is overleden - juni 4, 2020
Overzicht inhoud